Het Vogelbekdier

In het midden van de 'Grote Open Plek' stond een kist, een enorme kist gemaakt van regenboog.

 

De Bazin van het Bos had alle dieren gevraagd om bij de eerste stralen van de zon naar de Grote Open Plek te komen voor een Belangrijke Mededeling en bijna iedereen stond in een grote kring te wachten.

Ademloos keken de dieren naar de kist waar onophoudelijk alle kleuren zonder begin en einde om en overheen golfden. En ze vroegen verbaasd aan elkaar waar de Bazin van het Bos was.

Langzaam ging het deksel van de kist open, de regenboog schoot uit de kist in een grote boog over de Platte Berg en verdween. Een paar vonkjes regenboog dansten nog even over de kist voordat hij pikzwart werd. 

Uit de kist stapte de Bazin van het Bos.

'Ahum' zei de Bazin 'Goedemorgen, wat goed dat jullie er zijn.'

'Goedemorgen' blaatten, hinnikten, grauwden en trompetterden alle dieren terug.

'Ik heb gemerkt dat jullie de laatste tijd ontevreden zijn over hoe jullie eruit zien. Steeds meer dieren zijn verdrietig bij mij gekomen omdat hun oren te groot, te klein of te spits zijn, òf dat hun staart te kort, te kleurloos of te lang is, òf dat hun poten, bek of vacht niet bijzonder genoeg zijn. Daarom krijgen jullie nú de kans om jezelf nog mooier te maken. Deze kist zit boordevol snavels, tanden, kammen, veren en nog veel meer. Allemaal dingen waarmee je er net zo bijzonder uit kan gaan zien als je zelf wilt. Straks mogen jullie één voor één bij de kist komen om te kiezen wat je wilt'

Alle dieren waren van verbazing even doodstil en toen barstte het los, iedereen begon druk met elkaar te praten. Geweldig, er zo uitzien als je zelf wilt, fantastisch!

'Maar,' zei de Bazin toen het weer een beetje rustig was, 'er zijn drie belangrijke zaken waar je op moet letten:
Ten eerste: je mag één, twee of drie dingen kiezen.
Ten tweede: terug veranderen kan niet.
Ten derde: de eerste dagen moet je héél voorzichtig zijn.'

'Waarom?' piepte de muis.

'Omdat het wel drie dagen duurt voordat alles kleur-echt en vorm-vast is, daarom.'

Iedereen in de kring begon te dansen en te springen en te juichen.

'MAAK EEN KEURIGE RIJ VAN KLEIN NAAR GROOT.' riep de Bazin en alle dieren maakten een Mooie Slingerrij die van de Grote Open Plek helemaal tot de Ruige Savanne buiten het bos kronkelde. Het duurde heel lang, van de vroege ochtend totdat de zon bijna onderging, voordat alle dieren één voor één bij de kist waren geweest om de mooiste dingen uit te kiezen.
Ze allemaal eindelijk allemaal weer naar hun nest, hol of leger gegaan, de Bazin van het Bos wilde de kist bijna dichtdoen, toen ze iets hoorde ritselen. Een laatste dier kwam zo snel als ze kon aanschuifelen. 'Ik heb me verslapen,' piepte het ongerust 'is er nog iets voor mij overgebleven?

'Niet zo veel,' zei de Bazin 'kijk maar of je nog iets moois ziet.'

Het dier gluurde over de rand van de kist, was even stil en piepte toen blij:

'Ik kies alles!'

Even later huppel-schuifelde het dier vrolijk weg.
De Bazin deed met een diepe zucht de kist dicht, de regenboog kwam met het laatste zonlicht in een grote boog over de Platte Berg, greep de kist en zwierde weer terug.

Tevreden en een beetje ongerust, ging de Bazin van het Bos naar haar Boomhuis.



En zo is het gekomen dat het vogelbekdier een blauwe snavel, een platte staart en zwemvlieshandjes heeft.